[tOnCe]

Muzg veror


Me vallezonin fjalet mbi buze
kur dor' tenden shtrengoja fort
ne vagëllim'n e diellit shpuze
Iluminim! S'te gjendej ortë...

Rropati zemra ne ate ecje
qe si nje jete ngadale vazhdonte
porsi amshim jotja buz'qeshje
deshire per ty veç me dhuronte.

Ne anamendas shkuam larg
me shpirtrat tane tok perqafuar
deti fatlum na thuri varg
me val'n e tij te preferuar.


Fatjoni, 01/01/2007


E bera sefte!

[tOnCe]

Hajmalite e dhimbjes...


Nje nene, per femijen e saj
nje shami, per lotet kur qaj
nje nate, qe merzine zbeh
nje diell, qe erresiren fsheh.

Dy buze, per puthjen e nates
dy kenge, per nje vallzim
dy djaj, per fajin e jetes
dy caste, per nje kujtim.

Tre ore, per seks te dehur
tre lule, per ndjenj' te pashprehur
tre klithma, per driten e pare
tre dite, per ndenjje ne varr.

[tOnCe]

Kush humbet luften e jetes...

Kush humbet luften e jetes
i ka syte fare pa shprese
duke qare prej se vertetes
gje nuk do, vecse te vdese.

Histeria dhe inati
bashke perzier fatalisht
do ta grryejne gati-gati
dhe te vdese do doje serisht.

S'do duroje asnje kujtim
se si thike ne tru i ngulet
si pa dashje, a me qellim
zemra vete sec do i shkulet.

Qe t'renkoje më force s'do kete
vec shikimin lart do ngreje
duke lene k'te te mjere jete
lumturine ndoshta do gjeje...

[McCik]

Per hajer "seftja" jote, Tonco! Sidomos "Hajmalite...", shume te bukura.

PS: Per te mos hapur teme te re, nese kam dicka ne vargje, s'besoj te kesh kundershtim ta shkruaj ne ket nenndarje.

[tOnCe]

Do isha i nderuar Maksi (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

[Lubardhi]

Bravo!

[McCik]

Tani e di

E pabesueshme! Ti më puthe mbrëmë.
Unë vetë s'do të guxoja kurrsesi.
Ti për mua ishe-e-mbetesh si një ëndërr
E unë ëndërr s'kisha puthur, s'dija si.

Ishte natë, binte borë. Veç pak drita
Përpëliteshin mes territ për ndriçim.
Po t'përcillja në shtëpi, kjo ish e gjitha
E ti dorën mbaje leht' në krahun tim.

Para hyrjes, kur erdh' çasti për t'u ndarë,
Ti më puthe (jo se prisja unë aspak).
E nuk munda të ta them as gjysmë fjalë.
Ngjite shkallët: Nat'nemirë, torollak!

Falemnderit, ma mësove pa ma thënë,
Atë çast, tek më le vetë në mes të rrugës:
Kur është natë e bije borë, harroje ëndrrën!
Se ajo që është pranë teje, pret ta puthësh.

[tOnCe]

Asketizëm

E poshter kjo dhimbje tani
ia vodhi lotet gezimit,
buzeqeshja si kristal u ngri
e ardhmja i la vendin kujtimit.

Perse ? - Pyeti ndjenj' e lenduar
Pse valle me kaq mizori ?
Zgerdhiu dhimb' e rinuar:
Qe te me njohesh, shijosh edhe ti!

Asgjeja u shfaq n'ate çast
e bukur porsi Luciferi
Parajsa perreth eshte me mur
pa gardhe, pa porta eshte Ferri.


Fatjoni, 02/01/2007

[margjela]

komplimentat e mija (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

mu m'ka hup frymzimi ...

[tOnCe]

Faleminderit margjela (IMG:style_emoticons/default/smile.gif) !

Frymezimi nuk humbet kurre, eshte dicka qe ti e gjen dhe e shfrytezon, dicka e rastesishme. Mjafton te jesh ne vendin e duhur dhe ne momentin e duhur ( ubikacioni mund te jete mendor gjithashtu ).

kot s'thojnë... që femra t'bo me fol me veten (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

tonce... t'vjetra kto poezi, duku robo shkrije talentin... hapju shoqnis (IMG:style_emoticons/default/tongue.gif)

se harrova... sh. t'bukra

[McCik]

SI PO MBAN MOTI?

Përse s'ma shkruan ndonjë fjalë,
Sa kohë që shkrimin s'ta kam harruar?
Pa dashuri, pa brengë, pa mall,
Veç si është koha andej më thuaj:

Vazhdon të bjerë mërzitshëm shiu,
Apo ka nisur bora e parë?
A bën shumë ftohtë kur fryn veriu?
...

Po ato buzë, kush t'i puth, vallë?

[abs]

Shiu ka pushu
bora mal e fush ka mbulu
ftoht asht boll nga ne
pyetje tjeter a ke?

(IMG:style_emoticons/default/laugh.gif)

[zacharia11]

kam si skam, si ke qene ?
sa mire qe bora paska rene
a po mendon per na te dy
njat dit kur vrik, ta shkela at sy ?
ma gja spo nij, as ftoht nuk kam
moj TI shoqni, sa xhan te kam....



ps: ca nuk shpik robi kur i del gjumi ne 2 te nates. (IMG:style_emoticons/default/laugh.gif)

[McCik]

LUTJE ZOTIT

Zot i Madh i Lavdëruar,
Një lutje dëgjoma mua!
S'të lyp gjë që s'ka kjo botë,
Veç dimrin ta bësh të ftohtë.
S'më mahnit bora e bardhë.
S'më dhimbsen arinjtë polarë.
S'adhuroj kohën e keqe.
S'dua malet me qeleshe.
Por kur vjen acar i ngrirë,
Vajzat e buk'ra mbërdhijnë.
Sytë në ngjyrën e gështenjës,
Nxihen, u bëhen të errët.
Vishen me magji të bukur.
Mrekulli janë për t'i puthur...

Kaq ish' lutja ime e thjeshtë.

(Dreq, sa shumë po zgjat kjo vjeshtë!)

[abs]

po t'lutem o drite
e ty o flake
yjeve gjithashtu
qe t'gjej ty ktu

[McCik]

VAJZA QË MAGJEPSI DIELLIN

Ëndërr të bukur, a keni parë?
Edhe më bukur kam parë vërtet:
Një vajzë hipur mbi një kalë,
Një kohë të largët në fushë të shkret'.

Mbërthyer gishtat kishte në jele
Me këmbët zbathur kalin shaluar.
Nga sytë shpërthenin shkëndia jete.
Ah, veç ta shihnit kur u rrëzua!

Thashë se u vra. Thashë se s'do ngrihej.
Thashë, zemëruar do mallkojë kalin.
Thashë... , por gabova! Një çast magjie,
Ajo çapkëne mua më fali.

Kalit i hipi si shtojzovallja.
Me të iu shkri, njësh iu bë trupi.
Mbi jele ranë krrelat e saja
Me buzët - gjak, kalin kur puthi.

Përhumbi dielli në ata flokë
Dhe unë i shtangur mbeta atje.
I shkreti kalë, harroj të zotnë.
Pas saj të dehur, rendnim të tre.

[lojtar]

MacK, te bukura keto poezite e fundit.

[McCik]

KALORËSI I VJETËR PA PËRVOJË


Ec e ec në rrugë të gjatë,
Binte shi e ishte natë.
Hipur mbi një mushkë Hajdari,
Lodhur kthehej nga pazari.


Binte, s'kish të ndalur shiu.
Zuri të mendojë, i ziu:
Shtëpinë e kam shumë larg.
Më mirë të çlodhem pak.
Kthehem tek ky fshati tjetër.
Kam Zenelin shok të vjetër.


E gjeti shtëpinë pa zorr.
Lidhi mushkën në oborr.
Bërtiti me zë të lartë:
O Zenel, pa dil pak jashtë!


Bujrum! - gruaja tek dera.
Mos e zgjat! Shpejt, futu brenda!
Burri s'është, por punë s'prish.
Hyrë të ngrohesh pa teklif!


Hajdari u ul ndanë zjarrit.
Nusja e re mori tiganin:
Je i lodhur, punë e rëndë.
Po të bëj diç për të ngrënë.


Dëgjohej shiu përjashta.
Kërcisnin thëngjijtë tek vatra.
Hajdari ngrohej mënjanë
Dhe nusja nxehte tiganë.


Digjej flaka bubulake.
Vinte nusja topolake...
Hollë ish veshur atë dit',
Prandaj të shkretit iu ngrit


Mendja dhe iu errën sytë.
Më s'priti një çast të dytë.
Pa pasur frikë se mos digjet,
Mbërtheu nusen nga vithet.


Shpërthyen yjet e botës.
Kërciti tigani kokës.
Hajdari u hodh tek pragu.
Prej ballit buçiti gjaku.


Përjashta i thirri mendjes,
Por vonë. Më s'kish se ç'bënte.
Nxitimthi shaloi mushkën.
Kokulur vazhdoi rrugën.


Pa dalë mirë nga fshati,
Dëgjoi trokllimë kali.
I grahu mushkës ngadalë.
Zeneli vinte përballë:
Të ikësh!? Kjo s'është punë!
S'ka çare, kthehu nga unë!


Tek dera – sa e papritur! -
Del nusja si e paditur.
Prej gazit i qeshte buza:
Sa mirë që të ra rruga!...


Hynë brenda, u panë në dritë.
Zenelit iu shqyen sytë:
Bërtiti si i marrosur:
Hajdar, kush të ka plagosur?


Më vrau mushka me shkelma
Tek qoshja, kur i kërceva.


Flet nusja në anën tjetër:
Ti dukesh kalor's i vjetër!
S'le mushka, mor i uruar,
T'i hipësh pa e fërkuar!

[McCik]

KURESHTARI

E bukur je sa s'ka, nuk e mohon askush.
Ndër femrat që njoh unë, i ke shoqet të rralla.
Kjo s'do të thotë aspak se duhet të të lus.
Kur të kërkoj diçka, pse të sajoj përralla!?

Tek ti çdo gjë që shoh, ka emrin Bukuri.
Dhe flokët dhe fytyra dhe sytë ngjyrë oqeani.
Por u bë disa kohë - përse!? - as vetë s'e di,
Më shumë më tërheq çka s'mund ta shoh, i varfri.

S'kërkoj gjë të më falësh, as ta kesh veç për mua.
Pushtimet, pronësitë s'i dua, më beso!
Por nëse do më ftoje kureshtjen pak ta shuaj,
Kaq gjë ta dish të sigurt - përgjigjia s'do ish „jo!“.