OK, pra, provokim. E di qe ke te drejte per vrejtjen ne lidhje me nje shkrim me ndjenja!? Sot do mendohem. Besoj deri nga darka, do ta shkruaj nje vjershe me ndjenja. Po te kish ran bore, do ta kisha me te lehte. Shume shterp po me duket ky dimen.
Meqe u ndodha ktu te serenata, po ia tjek dhe nji kenge. E din te gjithe:
Ne bankat e shkolles
Ne bankat e shkolles, moj mike, Dy emra u gdhenden dikur, Por ti nuk e di si me ike E une zemres i vura nje gur.
Ref:
Ne u ndame ne errsire. Jeta ndarje ka. Por zemra lamtumire, Zemres nuk i tha.
Dashnia e pare nuk harrohet! Kujtoje ket fjale qe trondit. Vec mali me malin s'takohet, Por njerzit takohen nje dit.
Ref:
Theksohet edhe njehere sa erret ishte kur u ndame, etj.
|