|
"Shohim ate qe njohim"
- I panjohur
|
 Sot... |
|
|
|
|
 05/02/2007 - 01:15
|
Kėndvėshtrims
|
Sot kisha nder mend ti shpjegoja zogut ate qe s'kishte kuptuar, por ndryshova mendje...
I would not allow anyone draw an animal on me...
|
|
|
|
|
|
|
|
05/02/2007 - 04:28
|
Kėndvėshtrus
|
e ca dmth "draw an animal on me"?
|
|
|
|
|
|
|
|
09/02/2007 - 08:07
|
~~~~~~~~~~
|
Sot vej re qe, periudha ndarese ne mes dy stineve, e cila trazon qetsine e njerezeve te ndjeshem, kaloi. Tashme njerezit mbartin me vehte buz'qeshje dhe dinamizem ne rritmin e dites. ------------------------ Pranvera eshte mbas dere, yuuuupppi (IMG: style_emoticons/default/biggrin.gif)
|
|
|
|
|
|
|
|
09/02/2007 - 10:13
|
Kėndvėshtrims
|
...et je reve brune...de ta peau ...brune...
ne weekend ne 12h00 uuufffff.....
|
|
|
|
|
|
|
|
06/04/2007 - 08:51
|
Kėndvėshtruar
|
Nganjehere ndodh qe e nis diten me nje kujtim dhe keshtu ndodhi sot. Po qeshja me vete ne oren pese te mengjesit sepse m'u kujtua nje episod i vogel qe u perket prinderve te mij.
Para disa vitesh babait iu formuan dy gure, sa nje arre, ne fshikzen e urines. Nje nate vone, ndersa shkonin tek krushku Vangjel per ta pare, (ndjese paste) afer nje avllie, nje qen i madh filloi te lehe dhe i trembi per vdekje.
Nena, i thote babait:
- C'te bej une, pa ti s'ke pse trembesh nga qeni.
- Pse jo, - ia ktheu babai.
- Sepse ti i ke guret me vete...
Atekohe ende nuk qe operuar.
|
|
|
|
|
|
|
|
06/04/2007 - 20:46
|
~~~~~~~~~~
|
Sot me tha mendja, t'i drejtohem Zotni Kociut fillimisht dhe te gjith' atyre qe kan jetuar kohen e monizmit- te hapet nje teme ku te mbledhim (sado te pakta te jene) anet pozitive te asaj kohe (IMG: style_emoticons/default/smile.gif)
|
|
|
|
|
|
|
|
07/04/2007 - 21:30
|
Kėndvėshtrims
|
Ideja me kot qe ke pasur Abs! Per te mirat e asaj kohe ka 16 vjet qe flitet...ah sa bukur ishte kur hanim buke me sheqer e vaj.......ua sa bukur ishte kur shkundnim kumblla......ah c'qetesi kishte. Keto copezat e kujtimeve tona e kane nxjerre ate kohe jashte kontekstit, pothuajse e kane romantizuar. Para ca ditesh lexoja ne gazete per Vilson Blloshmin , i mjeri djale qe aq shume e deshi letersine e aq shume vuajti prej saj. Ne ate kohe pushkatoheshin poetet!!!!! Mua me ka trishtuar jashtezakonisht. Ne na duhet nje teme per ata qe s'kane me ze.
|
|
|
|
|
|
|
|
07/04/2007 - 21:40
|
Kėndvėshtruar
|
Jo Nelke, te kerkosh diēka pozitive qofte edhe nje therrime, ne nje kohe te hkuar, mbetet te vleresosh jeten tende. Dikur kam shkruajtur qe edhe kur mungonte diēka, ose edhe shume sikur te perfshije kjo diēka, ne e gjenim menyren per ta zevendesuar.
Te flasesh per ate qe ka qene e keqe ose ka bere keq nje rregjim, nuk do te thote te mos flasesh per anen tjeter. Nuk ka fytyre me nje faqe, sikurse medalje. Ndaj ja vlen per ēdo gje. Qofte edhe buka me sheqer qe permend ti. (Sot ne Korēe ka edhe pleq pennsioniste qe e marrin buken me liste, nuk eshte ekzagjerim)Kam nje shojk italian, mekanik makine, ka ofiēinen e tij. S'mund te themi qe eshte i varfer, por kujton gjithmone kohen kur gjyshja i bente buke me vaj ulliri dhe pak kripe siper. Ose kur te tjere(e di si eshte neper ofiēina, behen dy tre veta e me shume fillon biseda per ēdo gje) dua te them se nje tjeter kujtoi nje lloj loje qe ne e benim femije. Andej nga Korēa i thoshim me plloēka. Si ē'e shikon kushdo kujton dhe...mendimi im...mjere kush nuk ka ē'te kujtoje, sepse nuk ka jetuar...kjo eshte vlera e bukes me sheqer...qe ke jetuar...per ty ndoshta do te kete vlere nje loje tipike me kompiuter ne nje kohe kur te tjere, pas teje do te kene neper duar diēka shume me te avancuar. Shoqeria ecen perpara duke kaluar ne te gjitha filtrat e saj, te mira ose te keqia qofshin.
|
|
|
|
|
|
|
|
07/04/2007 - 22:22
|
Kėndvėshtrims
|
Atman e ke lexuar ne menyre emotive ate qe kam postuar une. S'ka te beje fare me postin tend, sepse 70% e shkrimeve te mia permbajne retrospektive te koheve me buke e vaj te cilat une i kam dashuruar deri ne piken e fundit te vajit (IMG: style_emoticons/default/smile.gif) . Tema per ato kohe te bukura kemi plot, ne kete forum, ne te gjitha forumet, dhe mire qe i kemi perndryshe une s'do kisha c'te shkruaja. Une kam hall se lexoj nje artikull ne gazete dhe ndiej nje trishtim te thelle, jo vetem nga ajo qe ka ngjare, po se une behem koshiente qe se kam piken e idese se c'do te thote tamam te jetosh ne ate lloj sistemi mbytes. Keto lloj historish kalohen lehte tek ne, nuk fliten, nuk hapen tema, ndihemi ngushte te perballemi me to, ndihemi fajtor. Historia perserit veten akoma me shpejt tek ata popuj qe refuzojne te perballen me te kaluaren e tyre. E une i kam thene absit pa te hapim nje teme qe se kemi, pastaj te hapim nje te 3 a te 4 per ate qe kemi. (IMG: style_emoticons/default/wink.gif)
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 08:55
|
Kėndvėshtruar
|
Jo, jo Nelke, nuk e pashe nga ai kend qe thua ti mendimin tend, thjesht, s'me duket e drejte qe ne te mos mohojme ēdo gje nga e kaluara tone, ndryshe i thone te mos flakim sebashku me ujrat e pista edhe femijen. Kaq. Nuk dua te flas per rastin ne fjale, per ate poetin, por ti mbrrite ne nje pergjithesim kur the se ishte regjim qe vriste poete. Nuk eshte e vertete, ndryshe s'ka si shpjegohet gjithe ai zhvillim i kultures. Mos kujtoni se ne kishim biblioteka te varfra. Mungonin autore sigurisht dhe kjo ishte nje e keqe e rregjimit qe diktonte linje, por ishte diktature, veēse shumica e autoreve me te medhenj boterore ishin te perkthyer. Madje, psh kam qeshur kur njehere ne nje forum, dikush shkruante per Bodler sikur nuk njihej ne Shqiperi ne kohen e regjimit, s'eshte e vertete, ishte perkthyer si edhe shumica e veprave te Balzakut, gjigandet e letersise ruse, amerikane, angleze, gjermane, amerikano latine, afrikane, aziatike...Psh "Kurosivo" (rryme e ngrohte)nje nga romanet me te bukur qe kam lexuar une, eshte japonez , "Thuaji vdekjes jo", Dimfna Kysak eshte autore australiane, shiko, kam shume libra te asaj kohe, por shembujt qe mora jane vetem per te treguar perhapjen gjeografike.
Cdo mosnjohje pason paragjykime.
Mjaft shkrimtare dhe poete shqiptare qe i njohim ne sot, i perkasin asaj periudhe. Kinematografia, teatri, dramaturgjia ne pergjithesi, ate kohe ishin te nje niveli te larte dhe mundohu t'i vesh perballe asaj qe prodhohet sot. Dikur beheshin 12 filma ne vit dhe besoj se i ke pare, madje dua te them se mbeten po aq te ndjekur edhe nga rinia e sotme. Perse? Ishin prodhim diktature dhe me vlere? Duket pak si kontradiktore, apo jo. Ne fakt pasqyronin jeten shqiptare ashtu si ē'ishte ja perse. Shpesh sot perdorim batuta nga filmat: Zonja nga Qyteti, Zonja nga fshati, "Cifti i lumtur" (skena kur troksinin mbi tavoline me gishta, pershpejtimi i ritmit ishte nje element mjaft i bukur sa komik aq edhe dramatik, ose tragjik, sepse ishte thuajse nje pantomime) nga komedia "Pallati 176" etj, nga filmi I teti ne bronx...do me besh kakerdhi do me besh...batutat e Tano Banushit, te Ramazan Ngjales, te Luftar Pajos (gjerman aga - thoshte ne nje skeē), te Aleko Prodanit ( i veshur me zhele dhe priste perpara sportelit ku shiteshin biletet e kinemase. Nje i njohur kalon aty dhe e pyet:
- ēfare po ben?
- Dua te pres nje bilete per ne kinema, - pergjigjet Lekua.
- E po mire perse nuk e pret? - pyet tjetri i habitur.
- Ja, po pres te vije ndonje qe te shtyhem... )
Edhe pse e treguar ne menyre prozaike prej meje, kuptimi eshte. Shtyheshim per te prere bileta per filma. Gje e shemtuar do te thuash. Ndoshta, por ama ishin ne qender te vemendjes, arti ndertohej mbi nje realitet te njohur, dhe te kritikuar, dmth arti luante rolin e tij. Shume shkrimtare jane perkthyer jashte vendit. Madje Petro Marko ka qene i pari me romanin "Kali i mbrettit dhe kalores te rinj".
Tani, te flasesh per raste, (mire ishte te mos ekzistonte as edhe nje i vetem), do te thote te pranosh ate qe ishte ne pergjithesi dhe brenda saj te shkeputesh te veēanten, rastin, qe quhet i tille vetem duke mbetur identik me veten. Kjo ndihmon qe te mos e zymtosh gjithe panoramen. Jam dakort edhe me mendimin, psh se nuk duhet pranuar nje pasoje e tille per hir te se veēantes, pikerisht kjo lloj veēantie tregon nderhyrjen e politikes se rregjimit, nderhyrje e shprehur si dhune.
Ps, ky poeti, mos ishte gje nga Librazhdi? Nese po. Te them i sigurt se ngjarjet nuk jane si ē'tregohen tani. Di qe si prokurori dhe gjykatesi kane protestuar per manipulim faktesh. Nese eshte ai qe sebashku me dy te tjere futen dinamit me kafshe qe nga qafa e Thanes, per te hedhur ne ere uren e Bushtrices, atehere i duhet vene gishti kokes dhe te mendosh katastrofen e nje aksioni te tille. Nuk cenonte regjimin, por njerzit. Nese eshte tjeter...atehere mund te them vetem, se me vjen keq per fundin tragjik. Eshte ai profil i fytyres tone qe nuk na pelqen.
Mgjte ajo qe me pelqen tek ky forum, eshte qetesia me te cilen rrjedh polemika.
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 11:07
|
☆ ☆ ☆
|
Mendoj se krijuesi ka nevoje per mure qe ti kaloje, kjo ja thjeshtezon perqendrimin duke i rritur forcen me shume sesa nje hapesire pa fund perballe tij. Duke krijuar mure epokat diktatoriale lindin krijuesa me te medhenj sesa epokat demokratike. Prandaj nuk paten kosovaret Kadare, megjithese askush nuk i pengoi te qene ne korrent ose kontakt te rrymave me te reja te mendimit ose ato te cilesuara si reaksionare (kafka, niēe, frojd, etj). Diktatura nepermjet terrorit intelektual (lirise se shprehjes, sepse ate te mendimit perkundrazi e nxit e pikerisht ngaqe te ndalon te shprehesh), nuk e vret dot te mirin, te zgjuarin, te madhin, perkundrazi e rafinon them.
E keqja e diktatures eshte qe duke qene kompakte, me drejtim e ideale te qarta, degjeneron edhe me shpejt sesa nje sistem liberal. Prandaj bile Enveri ishte i detyruar te shpallte armiq ēdo disa vjet, per ti dhene nje shtytje te re, qe kasta drejtuese te rronte ne frike, ate qe ne perendim ja krijon falimentimi ekonomik ose zgjedhjet e lira.
Nuk di a do te ishim me mire po te mos kish pasur tek ne diktature. Por duke pare zhvillimet aktuale (17 vjet ne demokraci nuk jane pak), nuk besoj. Mendoj se ne e meritonim diktaturen, e bile ngaqe na u nevojit. Duke pare kosovaret, them se edhe fituam prej saj me shume nga humbem. Humbi them klasa e mesme, ose njerezit qe rrojne per arritje te vogla, per konfort te vogel personal. Ne liberalizem te gjithe behen te mesem.
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 11:25
|
Kėndvėshtrims
|
Bile, sado paradoksale qe mund te duket, arti, ne pergjithesi dhe nen forma te ndryshme, ushqehet nga diktatura, ose me sakte, nga diktatoret. Sepse ne fakt, une dhe demokracine e konsideroj si diktature, si diktature te shumices ndaj pakices cilesore, diktature pa koke, dhe, fatkeqesisht, pa shume pika te dobeta.
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 11:31
|
☆ ☆ ☆
|
Po pra kur shkrujta "hapesire pa fund" direkt mendova, kjo eshte dhe forma me e tmershme e diktatures, qe aq bukur e the ti, diktature pa koke.
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 11:41
|
Kėndvėshtruar
|
E drejte Zog, ngritja e mureve nxit per ti shembur, ose per t'i kapercyer, ose ne pamundesi te te dyjave, per ti vizatuar. Pikerisht ketu shfaqet ajo qe thua ti, ose e cileson si rafinim. Gjuha e ezopit, apo jo. Mundohemi te themi megjithate ēfare duhet thene, por ne nje menyre qe te mos perbeje nje shkak per t'u deklaruar si armiqesore.
Edhe pse krijimtaria eshte diēka e brendeshme, teper e lire, i shpeton kontrollit te vete krijuesit. Kjo perben problem dhe ne rast diktature, ai qe s'mund te rafinohet, e peson.
Psh, duke folur per pergjithesine e letersise dhe arteve shpesh lind nje keqkuptim sepse merret ne total dhe futet tek ideologjia, dua te them tek rendi dhe gjykimi mbi rendin dikton nje gjykim edhe per letersine e artet, gje qe, e mendoj si te gabuar. Jo, mua nuk me emocionon nje veper nisur nga koha kur eshte shkruar, por nga fakti si e ka trajtuar vepra kohen. Dua te them se Raviku tek Harku i triumfit dhe ajo vajza...nuk ia mbaj mend emrin dhe kalvadosi jane gjera qe shtresezohen ne kujtese sepse mbartin emocione, intimitet, ndjenje, jane thuajse te padukeshme per syte e botes, ndaj edhe ke te drejte kur thua qe e folura dhe e menduara ishin te ndryshme tek i njejti njeri. Nga ana tjeter, ngjarja e romanit...Harku i...zhvillohet duke pasur si sfond, kohen e luftes se dyte boterore, ndersa skena ku u luajt fati i letersise shqiptare te pas luftes, ishte ajo e nje rregjimi diktatorial, madje e nje rregjimi qe nuk e fshihte diēka te tille, te qenet diktatorial. Kjo ndodshta i bente krijuesit me vigjilente.
Dilema tende eshte normale, edhe une shpesh mundohem te imagjinoj diēka te ndryshme, por, meqenese nuk ia dal dot, hiqem menjane. Kur analizoj faktet, pergjithesisht, qofte edhe ne biseda te lira, ne ato raste kur me miqte e mij i futemi historise se Shiqperise, dashur pa dashur, ndoshta nen surdine, e pranojme dobesine tone dhe te qenet nen diktature thuajse diēka te merituar.
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 12:17
|
Kėndvėshtrims
|
E keqja e diktatures shqiptare (sepse s'kishte vetem te mira (IMG: style_emoticons/default/biggrin.gif) ), si dhe diktaturat lindore e fashiste, ishte se mbeshtetej ne nje ideollogji. Nje diktature e vertete, aristokratike, prodhimtare nga pikepamja artistike, nuk ka nevoje per mbeshtetje ideollogjike (thene thjesht, per genjeshtra), besimi tek forca e vet e legjitimon tek populli dhe i rrit kerkesat shpirterore dhe aftesite intelektuale te ky i fundit. Diktaturat, me sakte, tiranite e Greqise se lashte dhe regjimet e Italise se Rilindjes ishin te ketij tipi.
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 13:52
|
Kėndvėshtruar
|
Natyrisht lojtar, asnje prej nesh nuk po thote se kishte vetem te mira, (ndryshe do te ishim popull budalla qe e ndryshuam - megjithese duhet pranuar se per mjaft kohe shumica e aprovonte). Sinqerisht, po mundohemi te jemi, (ose te jem qe te mos shkruaj ne emer te te tjereve) pra po mundohemi te jemi te paanshem ne gjykim. E pamundur ndaj edhe them po mundohemi, sepse ketu ndeshemi ne dy gjera qe duken te kunderta. Psh; une qe kam kaluar rinine time ne ate sistem dhe ti, qe po e kalon ne tjeter kohe. Ndodh qe te dy te mos jemi objektive, une, ta zeme, per arsye nostalgjie, jo per sistemin, per jeten time, siē thoshte Shopenhauer, ne darke ngrysemi me te varfer me nje dite dhe ti ngaqe vetem ke degjuar dhe mbi bazen e tyre gjykon.
Natyrisht ēdo sistem mbeshtetet ne nje ideologji, jo vetem diktaturat. Eshte po aq ideologji, psh te predikosh nje barazi apo liri te plote qofte edhe ne nje demokraci. Shiko ē'ndodh ne Shqiperi, kur demokracite jane shndruar ne personale. Me pak fjale, jini te detyruar te pranoni demokracine time. Tani po bej pyetjen: ē'lloj demokracie eshte kjo e quajtur personale?
Dashur pa dashur tema mori nje rrjedhe te pelqyeshme dhe mendoj se mund te shtrihemi mjaft per ta diskutuar.
|
|
|
|
|
|
|
|
08/04/2007 - 15:16
|
Kėndvėshtrims
|
Jo ēdo sistem mbeshtetet ne ideollogji dhe propagande. Pikerisht ketu eshte edhe ndryshimi per mua. Demokracite perendimore po, jam dakort me ty, si dhe shtetet ish-komuniste apo te tjera shtete fetare, por jo mbreterite apo republikat despotike te Greqise se lashte apo te Italise se Rilindjes, apo Franca e Napoelonit, ku pushteti mbeshtetej ne llogjiken e me te fortit (aristokracia). Kjo llogjike, ne thelb, eshte: sundoj sepse e meritoj me shume se ju dhe jo sepse do t'ju bej te lumtur, te lire, te barabarte, te pasur apo ku t'a dij une. Ne nje rast te tille, sundimtari apo klasa sunduese, nuk ka nevoje te genjeje te sunduarin, dhe forcen e vet ia komunikon dhe subjeteve me te mire, qe, ose revoltohen ne krenarine e lenduar dhe marrin pushtetin, ose nenshtrohen me admirim dhe merren me art. Po skematizoj pak, natyrisht. Ne lidhje me demokracine, siē e thashe dhe me lart, jam dakort me ty, bile do te shtoja diēka qe me ka bere pershtypje. Ne e hanim propaganden e xhaxhit me pak (ose ne numer me te vogel) sesa perendimoret propaganden e tyre. Ne ishim me pak viktima dhe besoj, me te lumtur, por pa qene te ndergjegjshem per shkallen e lumturise qe kishim. Ne ishim me te lumtur se popujt demokratike, do te thosha, ne menyre krahasuese, po t'a "masnim" lumturine me kandar. Fola per te "keqen" e diktatures shqiptare duke dashur t'a krahasoj me diktatura te tjera te meparshme (jo me demokracite per te cilat s'kam shume respekt), diktatura per te cilat jam akoma me shume nostalgjik se diktatura e xhaxhit edhe pse s'i kam jetuar, por (krye)veprat qe n'a kane lene ne trashegim, flasin vete. PS. Rinine e hershme e te lumtur e kam kaluar ne Shqiperi, u largova me valen e pare ne 90-en. Vitet me te bukura i kam jetuar ne Shqiperi dhe pse nostalgjia me ka kapur vone, ndoshta dy vitet e fundit. S'jam aq i ri sa e len t'a nenkuptoje pseudonimi ose, ndoshta, papjekuria e shkrimeve qe bej :hehe: (IMG: style_emoticons/default/biggrin.gif)
|
|
|
|
|
|
1 anėtar(ė) nė kėtė temė (1 shfletues dhe 0 pėrdorues anonim(ė))
0 anėtar(ė) :
|
